Mûzesturtsje (muizenstaartje).
Immen dy 't nei fûgels sjocht yn 't fjild sjocht faaks ek wol ris nei in plant. Der binne planten dy 't men net oer de holle sjen kin. Der binne ek plantsjes dy 't alhiel net opfalle.
Sa ek in plantsje út 'e bûterblomfemylje. It liket alhiel net op bûterblommen, bûtergieltsjes of djerreblommen.
Ik bedoel it mûzesturtsje. It is in lyts plantsje, soms in pear sintimeter heech, soms 10 sintimeter. It hat hiel smelle blêdsjes.
De blomkes falle ek net op. De blomblêdsjes binne mar in pear millimeter. Yn it midden groeie de fruchtsjes.
It “sturtsje” mei de fruchtsjes wurdt stadichoan langer (soms sa 'n fiif sintimeter). Se steane faak op plakken wêr 't de grûn goed yntrape is. Dammen en karrepaadsjes, dêr wolle se graach stean.
De soarte grûn docht der net safolle ta. Op fean, sân of klaai kinne je se fine. Mar it is wol efkes útsjen.
De blêdsjes binne gerssftich en de blomblêdsjes binne giel-grien, se falle alhiel net op. Yn Fryslân binne se frij algemien, alline op it sân yn it súd-easten fan Fryslân koene we se net fine. Yn 'e rest van Nederlân binne se frij seldsum.
Sjoch der ris nei yn 't lêst fan april en yn maaie. It is de muoite wurdich.
Oeds Hoekstra, Burgum.
foto links: it mûzesturtsje. foto: Han Beeuwkes.
